ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ = λιγότερος φόβος = περισσότερη ασφάλεια για ΟΛΟΥΣ!
"Το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της
ανθρωπότητας είναι τα βασανιστήρια και ο ακρωτηριασμός των παιδιών [βλ.
περιτομή κ.ά τρομοκρατήσεις...]. Η κακοποίηση και η παραμέληση των παιδιών,
ιδιαίτερα στις ακραίες μορφές της, αποτελεί μια μορφή βασανιστηρίων και
ακρωτηριασμού".
dr James Prescott, Ph.D.
Developmental Neuropsychologist, Cross-Cultural Psychologist
dr James Prescott, Ph.D.
Developmental Neuropsychologist, Cross-Cultural Psychologist
http://afovia1.blogspot.com/
Θηλάστε τα μωρά σας!
Η σημασία του μητρικού θηλασμού
Το γάλα που παράγεται σε κάθε θηλαστικό είναι εξειδικευμένο και περιέχει χαρακτηριστικά ειδικά για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου είδους .Η απομύζηση όμως από το μαστό είναι μια συμπεριφορά κοινή σε όλα τα θηλάστηκα . Νεογνά και βρέφη που έχουν θηλάσει έχουν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν λοιμώξεις . αλλεργία , καρκίνο. Αυτά τα πλεονεκτήματα συχνά διαρκούν για όλη τη ζωή του ατόμου που θηλάζει .Η μητέρα επίσης που θηλάζει έχει μικρότερες πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του μαστού και του ενδομήτριου περιβάλλοντος , οστεοπόρωση , παχυσαρκία , σακχαρώδη διαβήτη . Ο μητρικός θηλασμός , επίσης , έχει αντισυλληπτική δράση , καθώς η ορμόνη προλακτίνη που ενεργοποιεί τον μαστό αναστέλλει την παραγωγή ωαρίων και την πιθανότητα σύλληψης.
Εκτός από τα παραπάνω ο μητρικός θηλασμός είναι ένας τρόπος ανατροφής του βρέφους ο οποίος προσφέρει σωματική και ψυχική επαφή ανάμεσα στη μητέρα και το βρέφος . Η επαφή αυτή είναι αναπλήρωτη και απαραίτητη για την ανάπτυξη της ψυχικής υγείας του βρέφους . Έχει παρατηρηθεί ότι βρέφη που είχαν διακοπτόμενο θηλασμό από τη μητέρα αλλά και από το μπουκάλι μαζί ή μόνο από το μπουκάλι , από τον πρώτο μήνα μόλις μήνα , έγιναν ευερέθιστα σε δυσάρεστα ερεθίσματα , όπως θορύβους , παρουσία αγνώστων ανθρώπων , φωνές γονέων .Απέκτησαν φόβους και πιο δύσκολα μπόρεσαν τα βρέφη αυτά να προσαρμοστούν αρμονικά στο περιβάλλον καθώς μεγάλωναν ως παιδιά κι αργότερα ως ενήλικες . Αν ο μητρικός θηλασμός είναι ικανοποιητικός τότε το βρέφος έχει βασικά θεμέλια να γίνει ανεξάρτητο παιδί κι ενήλικας , ικανό να αντλεί ευχαρίστηση από τη ζωή . Το βρέφος που δεν έχει ικανοποιήσει τις ενστικτώδεις ανάγκες του θηλασμού και της επαφής μέσω του θηλασμού , με τη μητέρα , έχει μεγάλη προδιάθεση να αναπτύξει μεγαλώνοντας νεύρωση .
Ανάπτυξη θωράκισης στο βρέφος από τη στέρηση του μητρικού θηλασμού
Η στιγμή του θηλασμού είναι μια στιγμή ευχαρίστησης για την μητέρα αλλά και για το μωρό . Το στήθος για τη γυναίκα , εκτός από τη λειτουργία του θηλασμού , αποτελεί και μια πολύ ενεργή ερωτογόνα ζώνη . Μητέρες με ψυχική θωράκιση , που δεν αντλούν ερωτική ικανοποίηση από τις θηλές και το μαστό προσφέρουν στο βρέφος ένα ψυχρό στήθος και ενεργειακά νεκρό . Έτσι , όσο και να θέλουν να ικανοποιήσουν το βρέφος οι μητέρες αυτές στην ενστικτώδη του ανάγκη για απομύζηση δεν μπορούν , ενώ η γαλουχία τους παρουσιάζει προβλήματα . Το βρέφος αντιλαμβάνεται την αποξένωση από την μητέρα και συστέλλεται με άγχος, καθώς δεν μπορεί να αντλήσει ευχαρίστηση από τον θηλασμό . Η συστολή αυτή του βρέφους που εκδηλώνεται με απαρηγόρητο κλάμα είναι και το πρώτο σύμπτωμα της θωράκισης του βρέφους . Αυτή η συστολή δεν αναπληρώνεται με το μπιμπερό γιατί τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει το συναίσθημα της ψυχικής επαφής και ευχαρίστησης που νιώθει το βρέφος καθώς θηλάζει στη μητέρα του .
Άτομα που έχουν στερηθεί εντελώς ή σχεδόν εντελώς το στήθος της μητέρας τους , σύμφωνα με τους Παιδοψυχίατρους , η στοματικά απωθημένη ζωή τους γίνεται αισθητή σαν ένα βαρύ καθήκον . Το στόμα είναι η πρωταρχική πηγή από όπου ο άνθρωπος αντλεί ευχαρίστηση , καθώς, στο νεογέννητο βρέφος , οι άλλες αισθήσεις δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί . Αν ο θηλασμός σταμάτησε πρόωρα εκδηλώνεται σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες μια αγχώδη και επείγουσα ανάγκη να έχουν στοματική επαφή . Συχνά εξαρτώνται από τους άλλους και προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις στοματικές τους ανάγκες που όμως δεν μπορούν να ικανοποιηθούν .Αυτό οδηγεί σε συμπεριφορές όπως πολύ φαγητό , πολύ ομιλία , υπερβολικό ποτό και τσιγάρο .Ό, τι προσπαθούν να απολαύσουν δεν είναι όμως ποτέ πραγματικά ικανοποιητικό .
Ο Β. Ράιχ εξήγησε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν μια βασική επιθυμία να εκφορτίσουν τις εσωτερικές τους εντάσεις .Η ικανοποιητική εκφόρτιση είναι ικανή μόνο αν ο οργανισμός έχει μια δυνατή επαφή με τον έξω κόσμο που να αντλεί ευχαρίστηση από αυτήν . Επομένως , η πρώτη παρόρμηση κάθε ζωντανού όντως , ακόμα και του νεογνού , είναι να απλωθεί προς τα έξω και να έχει επαφή με τον κόσμο, πέρα από τον εαυτό του , για να ανακουφίσει την εσωτερική του ένταση . Επιθυμεί το νεογνό να διαστείλει την ενέργεια του προς το περιβάλλον του και να προσαρμοστεί σε αυτό . Το νεογνό που είναι ενεργειακά ζωντανό και δεν έχει θωράκιση απλώνεται αυθόρμητα προς τον κόσμο χρησιμοποιώντας όλες του τις αισθήσεις , αφή , γεύση , όραση , ακοή και όραση . Την διαστολή αυτή την προάγουν ευχάριστα ερεθίσματα από το περιβάλλον , όπως πολύχρωμα παιχνίδια , το χαμόγελο της μητέρας , ο θηλασμός . Όταν το νεογνό συναντήσει δυσάρεστα ερεθίσματα η ενέργεια του συστέλλεται προς το κέντρο και απομακρύνεται η αιματική ροή από τα αισθητήρια όργανα .Αυτή η συστολή της ενέργειας προς τον εαυτό και μακριά από τον κόσμο εκδηλώνεται στο νεογέννητο σαν άγχος και προσπάθεια απομάκρυνσης μακριά από το δυσάρεστο ερέθισμα . Η προστατευτική αυτή συμπεριφορά μπορεί να γίνει χρόνια και ονομάστηκε από τον Pάιχ « θωράκιση ». Σε σωματικό επίπεδο η χρόνια θωράκιση εκδηλώνεται με ένταση και ακαμψία του μυϊκού συστήματος και ακαμψία των κολλαγόνων ιστών .Σε συγκινησιακό επίπεδο βιώνεται με μια χρόνια αλλαγή και ακαμψία του χαρακτήρα και του χαρακτηριστικού τρόπου που το άτομο αντιδρά προς στους άλλους. Εκδηλώνεται επίσης με την αδυναμία του παιδιού για να αντλήσει ευχαρίστηση από τη ζωή , με τον περιορισμό της αυθόρμητης ροής για ζωή και δημιουργία , κάτω από την επίδραση του ψυχαναγκαστικού άγχους και των φόβων .
Όσοι παρέχουν φροντίδα στα μωρά θα έπρεπε να προστατεύουν τα νεογέννητα , ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες τους , από σκληρά ερεθίσματα και κοινωνικές πρακτικές που κάνουν τους οργανισμούς τους να συστέλλονται .Σημεία συστολής στα νεογνά είναι το σφιγμένα και συνοφρυωμένα πρόσωπα , τα σουφρωμένα χείλια , τα σφικτοκλεισμένα βλέφαρα , το μάζεμα των χεριών και των ποδιών κολλητά στο σώμα σε θέση προστασίας , τα κυρτωμένα δάκτυλα των ποδιών , τα κρύα άκρα , το συχνό κρυολόγημα , οι συχνές λοιμώξεις και άλλα . Δυσάρεστα ερεθίσματα μπορούν να έχουν ποικίλες αιτίες όπως ο χωρισμός του νεογέννητου από τη μητέρα μετά τη γέννηση στις πρώτες μέρες για εξετάσεις , κατά τη νοσηλεία στο νοσοκομείο .Δυσάρεστο ερέθισμα είναι οι περίοδοι απομόνωσης από το νήπιο μέσα στη κούνια του , όπου , πολλοί γονείς , το αφήνουν μόνο να κλαίει μέχρι να κοιμηθεί .Επίσης δυσάρεστα ερεθίσματα είναι τα προγραμματισμένα γεύματα που αφήνουν το νήπιο να πεινάει ή αναμιγνύονται με την επικοινωνία με τους ενήλικες, η έκθεση σε έντονο φωτισμό , οι δυνατοί θόρυβοι , οι ακραίες θερμοκρασίες , η έκθεση σε ανθρώπους επιθετικούς , άγριους και βλαβερούς προς το μωρό .
Σε μια ιδεώδη κατάσταση το νεογέννητο θα έπρεπε να συναντάει ευχάριστα ερεθίσματα που του επιτρέπουν να διαστέλλεται , να κάνει επαφή και να ικανοποιεί τις ανάγκες του .Από πρακτική άποψη αυτό σημαίνει ότι ,όταν τα μάτια του μωρού ψάχνουν για τη μητέρα ή κάποιο άλλο πρόσχαρο πρόσωπο θα έπρεπε να βρουν ζεστασιά , θαλπωρή κι επαφή με τα μάτια .Θα έπρεπε να επιτραπεί στο βρέφος να συρθεί και να σκαρφαλώσει όπως επιθυμεί , χωρίς να εμποδίζεται από φασκιές , ρούχα που το περιορίζουν ή σφικτά σκεπάσματα .Όταν το νεογέννητο κλαίει , το άτομο που το φροντίζει πρέπει να θεωρεί το κλάμα σαν συναγερμό σε κάποια ανικανοποίητη ανάγκη ή κάποια εν δυνάμει επιβλαβή κατάσταση και θα πρέπει να επιδιώξει ο ενήλικας να βρει την δυσάρεστη αιτία και να την εξαλείψει . Ιδιαίτερα σημαντικό είναι όταν το μωρό είναι πεινασμένο, η μητέρα να του παρέχει μια ανοικτή και ζεστή αγκαλιά και μια ενεργειακά φορτισμένη θηλή .
Το γάλα που παράγεται σε κάθε θηλαστικό είναι εξειδικευμένο και περιέχει χαρακτηριστικά ειδικά για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου είδους .Η απομύζηση όμως από το μαστό είναι μια συμπεριφορά κοινή σε όλα τα θηλάστηκα . Νεογνά και βρέφη που έχουν θηλάσει έχουν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν λοιμώξεις . αλλεργία , καρκίνο. Αυτά τα πλεονεκτήματα συχνά διαρκούν για όλη τη ζωή του ατόμου που θηλάζει .Η μητέρα επίσης που θηλάζει έχει μικρότερες πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του μαστού και του ενδομήτριου περιβάλλοντος , οστεοπόρωση , παχυσαρκία , σακχαρώδη διαβήτη . Ο μητρικός θηλασμός , επίσης , έχει αντισυλληπτική δράση , καθώς η ορμόνη προλακτίνη που ενεργοποιεί τον μαστό αναστέλλει την παραγωγή ωαρίων και την πιθανότητα σύλληψης.
Εκτός από τα παραπάνω ο μητρικός θηλασμός είναι ένας τρόπος ανατροφής του βρέφους ο οποίος προσφέρει σωματική και ψυχική επαφή ανάμεσα στη μητέρα και το βρέφος . Η επαφή αυτή είναι αναπλήρωτη και απαραίτητη για την ανάπτυξη της ψυχικής υγείας του βρέφους . Έχει παρατηρηθεί ότι βρέφη που είχαν διακοπτόμενο θηλασμό από τη μητέρα αλλά και από το μπουκάλι μαζί ή μόνο από το μπουκάλι , από τον πρώτο μήνα μόλις μήνα , έγιναν ευερέθιστα σε δυσάρεστα ερεθίσματα , όπως θορύβους , παρουσία αγνώστων ανθρώπων , φωνές γονέων .Απέκτησαν φόβους και πιο δύσκολα μπόρεσαν τα βρέφη αυτά να προσαρμοστούν αρμονικά στο περιβάλλον καθώς μεγάλωναν ως παιδιά κι αργότερα ως ενήλικες . Αν ο μητρικός θηλασμός είναι ικανοποιητικός τότε το βρέφος έχει βασικά θεμέλια να γίνει ανεξάρτητο παιδί κι ενήλικας , ικανό να αντλεί ευχαρίστηση από τη ζωή . Το βρέφος που δεν έχει ικανοποιήσει τις ενστικτώδεις ανάγκες του θηλασμού και της επαφής μέσω του θηλασμού , με τη μητέρα , έχει μεγάλη προδιάθεση να αναπτύξει μεγαλώνοντας νεύρωση .
Ανάπτυξη θωράκισης στο βρέφος από τη στέρηση του μητρικού θηλασμού
Η στιγμή του θηλασμού είναι μια στιγμή ευχαρίστησης για την μητέρα αλλά και για το μωρό . Το στήθος για τη γυναίκα , εκτός από τη λειτουργία του θηλασμού , αποτελεί και μια πολύ ενεργή ερωτογόνα ζώνη . Μητέρες με ψυχική θωράκιση , που δεν αντλούν ερωτική ικανοποίηση από τις θηλές και το μαστό προσφέρουν στο βρέφος ένα ψυχρό στήθος και ενεργειακά νεκρό . Έτσι , όσο και να θέλουν να ικανοποιήσουν το βρέφος οι μητέρες αυτές στην ενστικτώδη του ανάγκη για απομύζηση δεν μπορούν , ενώ η γαλουχία τους παρουσιάζει προβλήματα . Το βρέφος αντιλαμβάνεται την αποξένωση από την μητέρα και συστέλλεται με άγχος, καθώς δεν μπορεί να αντλήσει ευχαρίστηση από τον θηλασμό . Η συστολή αυτή του βρέφους που εκδηλώνεται με απαρηγόρητο κλάμα είναι και το πρώτο σύμπτωμα της θωράκισης του βρέφους . Αυτή η συστολή δεν αναπληρώνεται με το μπιμπερό γιατί τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει το συναίσθημα της ψυχικής επαφής και ευχαρίστησης που νιώθει το βρέφος καθώς θηλάζει στη μητέρα του .
Άτομα που έχουν στερηθεί εντελώς ή σχεδόν εντελώς το στήθος της μητέρας τους , σύμφωνα με τους Παιδοψυχίατρους , η στοματικά απωθημένη ζωή τους γίνεται αισθητή σαν ένα βαρύ καθήκον . Το στόμα είναι η πρωταρχική πηγή από όπου ο άνθρωπος αντλεί ευχαρίστηση , καθώς, στο νεογέννητο βρέφος , οι άλλες αισθήσεις δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί . Αν ο θηλασμός σταμάτησε πρόωρα εκδηλώνεται σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες μια αγχώδη και επείγουσα ανάγκη να έχουν στοματική επαφή . Συχνά εξαρτώνται από τους άλλους και προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις στοματικές τους ανάγκες που όμως δεν μπορούν να ικανοποιηθούν .Αυτό οδηγεί σε συμπεριφορές όπως πολύ φαγητό , πολύ ομιλία , υπερβολικό ποτό και τσιγάρο .Ό, τι προσπαθούν να απολαύσουν δεν είναι όμως ποτέ πραγματικά ικανοποιητικό .
Ο Β. Ράιχ εξήγησε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν μια βασική επιθυμία να εκφορτίσουν τις εσωτερικές τους εντάσεις .Η ικανοποιητική εκφόρτιση είναι ικανή μόνο αν ο οργανισμός έχει μια δυνατή επαφή με τον έξω κόσμο που να αντλεί ευχαρίστηση από αυτήν . Επομένως , η πρώτη παρόρμηση κάθε ζωντανού όντως , ακόμα και του νεογνού , είναι να απλωθεί προς τα έξω και να έχει επαφή με τον κόσμο, πέρα από τον εαυτό του , για να ανακουφίσει την εσωτερική του ένταση . Επιθυμεί το νεογνό να διαστείλει την ενέργεια του προς το περιβάλλον του και να προσαρμοστεί σε αυτό . Το νεογνό που είναι ενεργειακά ζωντανό και δεν έχει θωράκιση απλώνεται αυθόρμητα προς τον κόσμο χρησιμοποιώντας όλες του τις αισθήσεις , αφή , γεύση , όραση , ακοή και όραση . Την διαστολή αυτή την προάγουν ευχάριστα ερεθίσματα από το περιβάλλον , όπως πολύχρωμα παιχνίδια , το χαμόγελο της μητέρας , ο θηλασμός . Όταν το νεογνό συναντήσει δυσάρεστα ερεθίσματα η ενέργεια του συστέλλεται προς το κέντρο και απομακρύνεται η αιματική ροή από τα αισθητήρια όργανα .Αυτή η συστολή της ενέργειας προς τον εαυτό και μακριά από τον κόσμο εκδηλώνεται στο νεογέννητο σαν άγχος και προσπάθεια απομάκρυνσης μακριά από το δυσάρεστο ερέθισμα . Η προστατευτική αυτή συμπεριφορά μπορεί να γίνει χρόνια και ονομάστηκε από τον Pάιχ « θωράκιση ». Σε σωματικό επίπεδο η χρόνια θωράκιση εκδηλώνεται με ένταση και ακαμψία του μυϊκού συστήματος και ακαμψία των κολλαγόνων ιστών .Σε συγκινησιακό επίπεδο βιώνεται με μια χρόνια αλλαγή και ακαμψία του χαρακτήρα και του χαρακτηριστικού τρόπου που το άτομο αντιδρά προς στους άλλους. Εκδηλώνεται επίσης με την αδυναμία του παιδιού για να αντλήσει ευχαρίστηση από τη ζωή , με τον περιορισμό της αυθόρμητης ροής για ζωή και δημιουργία , κάτω από την επίδραση του ψυχαναγκαστικού άγχους και των φόβων .
Όσοι παρέχουν φροντίδα στα μωρά θα έπρεπε να προστατεύουν τα νεογέννητα , ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες τους , από σκληρά ερεθίσματα και κοινωνικές πρακτικές που κάνουν τους οργανισμούς τους να συστέλλονται .Σημεία συστολής στα νεογνά είναι το σφιγμένα και συνοφρυωμένα πρόσωπα , τα σουφρωμένα χείλια , τα σφικτοκλεισμένα βλέφαρα , το μάζεμα των χεριών και των ποδιών κολλητά στο σώμα σε θέση προστασίας , τα κυρτωμένα δάκτυλα των ποδιών , τα κρύα άκρα , το συχνό κρυολόγημα , οι συχνές λοιμώξεις και άλλα . Δυσάρεστα ερεθίσματα μπορούν να έχουν ποικίλες αιτίες όπως ο χωρισμός του νεογέννητου από τη μητέρα μετά τη γέννηση στις πρώτες μέρες για εξετάσεις , κατά τη νοσηλεία στο νοσοκομείο .Δυσάρεστο ερέθισμα είναι οι περίοδοι απομόνωσης από το νήπιο μέσα στη κούνια του , όπου , πολλοί γονείς , το αφήνουν μόνο να κλαίει μέχρι να κοιμηθεί .Επίσης δυσάρεστα ερεθίσματα είναι τα προγραμματισμένα γεύματα που αφήνουν το νήπιο να πεινάει ή αναμιγνύονται με την επικοινωνία με τους ενήλικες, η έκθεση σε έντονο φωτισμό , οι δυνατοί θόρυβοι , οι ακραίες θερμοκρασίες , η έκθεση σε ανθρώπους επιθετικούς , άγριους και βλαβερούς προς το μωρό .
Σε μια ιδεώδη κατάσταση το νεογέννητο θα έπρεπε να συναντάει ευχάριστα ερεθίσματα που του επιτρέπουν να διαστέλλεται , να κάνει επαφή και να ικανοποιεί τις ανάγκες του .Από πρακτική άποψη αυτό σημαίνει ότι ,όταν τα μάτια του μωρού ψάχνουν για τη μητέρα ή κάποιο άλλο πρόσχαρο πρόσωπο θα έπρεπε να βρουν ζεστασιά , θαλπωρή κι επαφή με τα μάτια .Θα έπρεπε να επιτραπεί στο βρέφος να συρθεί και να σκαρφαλώσει όπως επιθυμεί , χωρίς να εμποδίζεται από φασκιές , ρούχα που το περιορίζουν ή σφικτά σκεπάσματα .Όταν το νεογέννητο κλαίει , το άτομο που το φροντίζει πρέπει να θεωρεί το κλάμα σαν συναγερμό σε κάποια ανικανοποίητη ανάγκη ή κάποια εν δυνάμει επιβλαβή κατάσταση και θα πρέπει να επιδιώξει ο ενήλικας να βρει την δυσάρεστη αιτία και να την εξαλείψει . Ιδιαίτερα σημαντικό είναι όταν το μωρό είναι πεινασμένο, η μητέρα να του παρέχει μια ανοικτή και ζεστή αγκαλιά και μια ενεργειακά φορτισμένη θηλή .
Επιπτώσεις διαταραγμένου θηλασμού
στην μητέρα
Όταν ο θηλασμός δεν γίνει αμέσως μετά την γέννηση οι επιπτώσεις είναι σημαντικές και πάνω στη μητέρα . Όταν η στενή επαφή της μητέρας με το βρέφος δεν επιτραπεί αμέσως μετά τη γέννηση αλλάζει η ορμονική ισορροπία της μητέρας .Κινδυνεύει η μητέρα να μην αναπτύξει βαθιά και φυσικά μητρικά αισθήματα και να μην παράγει μητρικό γάλα .Όταν η μητέρα βάλει το νεογέννητο στο στήθος της μια μέρα ή ακόμα και ώρες μετά τη γέννηση , μπορεί να είναι πολύ αργά για να εδραιωθεί επιτυχημένος θηλασμός .Η καλύτερη ορμονική ισορροπία της μητέρας για την παραγωγή γάλακτος και την δημιουργία ψυχικής σχέσης με το βρέφος είναι αμέσως μετά τη γέννηση .
Όταν ο θηλασμός δεν γίνει αμέσως μετά την γέννηση οι επιπτώσεις είναι σημαντικές και πάνω στη μητέρα . Όταν η στενή επαφή της μητέρας με το βρέφος δεν επιτραπεί αμέσως μετά τη γέννηση αλλάζει η ορμονική ισορροπία της μητέρας .Κινδυνεύει η μητέρα να μην αναπτύξει βαθιά και φυσικά μητρικά αισθήματα και να μην παράγει μητρικό γάλα .Όταν η μητέρα βάλει το νεογέννητο στο στήθος της μια μέρα ή ακόμα και ώρες μετά τη γέννηση , μπορεί να είναι πολύ αργά για να εδραιωθεί επιτυχημένος θηλασμός .Η καλύτερη ορμονική ισορροπία της μητέρας για την παραγωγή γάλακτος και την δημιουργία ψυχικής σχέσης με το βρέφος είναι αμέσως μετά τη γέννηση .
Η συγκινησιακή πανούκλα στρέφεται
ενάντια στη ζωή
Μερικοί άνθρωποι , λόγο της δικής τους θωρακισμένης χαρακτηροδομής, όχι μόνο δεν αντέχουν και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους ηδονικά αισθήματα αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν να βλέπουν ηδονή σε άλλους ανθρώπους .Δεν αρκούνται να υποφέρουν την νεύρωση τους σιωπηλά αλλά προσπαθούν να συνθλίψουν την αυθόρμητη , ηδονική διέγερση της ζωής με το να επιβάλλουν το δικό τους άκαμπτο τρόπο ζωής στους γύρω τους .Ο Ράιχ ονόμασε αυτό το φαινόμενο συγκινησιακή πανούκλα . Τα άτομα που προσβάλλονται από αυτήν αμύνονται μπροστά στην αναγνώριση των σαδιστικών τους κινήτρων με ηθικούς κώδικες .Οι άνθρωποι αυτοί συχνά ανέρχονται σε θέσεις εξουσίας και όλοι οι οργανισμοί και τα ιδρύματα ακολουθούν τα ίδια χαρακτηριστικά .Ένα παράδειγμα ήταν ο Χίτλερ , η ναζιστική Γερμανία και το μίσος ενάντια στη ζωή που εξαπέλυσαν οι φασίστες .Μόνο που ο φασισμός καθημερινά εκκολάπτεται μέσα στους κοινωνικούς θεσμούς και σε κάθε άνθρωπο μεμονωμένα ,που βάλει ενάντια στη ζωή , δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό της ναζιστικής Γερμανίας . Τα νεογέννητα που είναι τα πιο ζωντανά και ελεύθερα ανθρώπινα πλάσματα στον πλανήτη απειλούνται πολύ περισσότερο από τη συναισθηματική πανούκλα των μεγάλων και είναι οι πιο συχνοί στόχοι της, γιατί ο θωρακισμένος άνθρωπος προσπαθεί να μεταδώσει την ηθική του και τους φόβους του στα παιδιά του.
Μερικοί άνθρωποι , λόγο της δικής τους θωρακισμένης χαρακτηροδομής, όχι μόνο δεν αντέχουν και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους ηδονικά αισθήματα αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν να βλέπουν ηδονή σε άλλους ανθρώπους .Δεν αρκούνται να υποφέρουν την νεύρωση τους σιωπηλά αλλά προσπαθούν να συνθλίψουν την αυθόρμητη , ηδονική διέγερση της ζωής με το να επιβάλλουν το δικό τους άκαμπτο τρόπο ζωής στους γύρω τους .Ο Ράιχ ονόμασε αυτό το φαινόμενο συγκινησιακή πανούκλα . Τα άτομα που προσβάλλονται από αυτήν αμύνονται μπροστά στην αναγνώριση των σαδιστικών τους κινήτρων με ηθικούς κώδικες .Οι άνθρωποι αυτοί συχνά ανέρχονται σε θέσεις εξουσίας και όλοι οι οργανισμοί και τα ιδρύματα ακολουθούν τα ίδια χαρακτηριστικά .Ένα παράδειγμα ήταν ο Χίτλερ , η ναζιστική Γερμανία και το μίσος ενάντια στη ζωή που εξαπέλυσαν οι φασίστες .Μόνο που ο φασισμός καθημερινά εκκολάπτεται μέσα στους κοινωνικούς θεσμούς και σε κάθε άνθρωπο μεμονωμένα ,που βάλει ενάντια στη ζωή , δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό της ναζιστικής Γερμανίας . Τα νεογέννητα που είναι τα πιο ζωντανά και ελεύθερα ανθρώπινα πλάσματα στον πλανήτη απειλούνται πολύ περισσότερο από τη συναισθηματική πανούκλα των μεγάλων και είναι οι πιο συχνοί στόχοι της, γιατί ο θωρακισμένος άνθρωπος προσπαθεί να μεταδώσει την ηθική του και τους φόβους του στα παιδιά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου