Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Η Δύναμη και η Αναγκαιότητα της Αλήθειας και της Πνευματικής Σιγουριάς σε Δύσκολες Στιγμές.

Όλοι θέλουμε ευτυχία.

Επιθυμούμε και επιδιώκουμε να έχουμε με κάθε τρόπο αυτά που πιστεύουμε ότι μας δίνουν ευτυχία.

Για να νιώθουμε ευτυχία θέλουμε να έχουμε ασφάλεια, ελευθερία, υλικά αγαθά, αναγνώριση και σεβασμό, ανέσεις, δημιουργική έκφραση, αγάπη, γνώσεις, εξέλιξη και σταδιακά την υπέρβαση του σώματος, του νου και της ψευδαίσθησης της ξεχωριστότητας.

Χρειαζόμαστε όλα αυτά επειδή έχουμε χάσει την επαφή μας με την εσωτερική μας πνευματική φύση που είναι αιώνια και πάντα σε πληρότητα και ευδαιμονία.

Είμαστε αιώνιες πνευματικές οντότητες που προβάλλουμε και εκφράζουμε την συνειδητότητα μας μέσα από το υλικό μας σώμα και το νού εδώ στο υλικό πεδίο.

Η αρχαιοελληνική φιλοσοφία στο σήμερα

 Στην μεταβατική εποχή που διανύουμε, όπως και στο μεταίχμιο κάθε νέας εποχής, κάτι νέο κυοφορείται, καθώς το παρόν αποσυντίθεται για να προκύψει κάτι καινούργιο. Στην νέα αυτή εποχή, ο άνθρωπος καλείται να επαναπροσδιορίσει την θέση του, τόσο σε σχέση με τον πνευματικό του εαυτό του, όσο και με την φύση, καθώς αιώνες τώρα ακολουθεί μία πορεία αποξένωσης. Ζούμε σε έναν κόσμο που επικρατούν οι άνθρωποι της επιτυχίας και του χρήματος, και όχι της ηθικής και της αρετής, της πληροφορίας και όχι της γνώσης.
Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να εξελίσσεται ταχύτητα, είναι φανερό όμως ότι κάτι λείπει, καθώς σε επίπεδο κοινωνίας υπάρχει κρίση αξιών, μοναξιά και ατομισμός, αποξένωση του ανθρώπου από τον εαυτό του και την φύση, ενώ η παραγωγή όλο και περισσότερων υλικών αγαθών είναι πια ο υπέρτατος σκοπός της ζωής.
Ειδικά ο νέο-Έλληνας φέρει διπλή ευθύνη στους ώμους του. Ως συνεχιστής μίας απίστευτης πολιτιστικής κληρονομιάς οφείλει να αποκαταστήσει τον κομμένο ομφάλιο λώρο με την αρχαιοελληνική σκέψη, η οποία σε κάθε δύσκολη στιγμή της ανθρωπότητας αποτέλεσε την αφετηρία του Διαφωτισμού και της αναγέννησης, αλλά και να πρωτοστατήσει σε μία νέα αντίληψη για τον άνθρωπο, την ζωή, και τον κόσμο. Το να υπάρχεις «ελληνικός» σημαίνει τέσσερις τρόπους συμπεριφοράς σύμφωνα με τον καθηγητή Λιαντίνη: