Η αποϋλοποίηση δεν είναι διάλυση. Ένα αποϋλοποιημένο αντικείμενο είναι απλά αόρατο και άπιαστο στον κόσμο των αισθήσεων. Όμως δεν είναι λιγότερο πραγματικό απ’ ό,τι ήταν πριν. Δεν άλλαξε η μοριακή του δομή αλλά η ουσία του που δεν γίνεται πλέον αντιληπτή από τις αισθήσεις μας.

γράφει η Θεοδώρα (Ντόρη) Κεφαλλωνίτου, καθηγήτρια χορού-μουσικής.

Ο πρώτος “άϋλος ” χορευτής.

Η εμπειρία των αρχαίων παραδόσεων, που βέβαια δεν επιβίωσαν τυχαία ανά τους αιώνες, αποτελεί μια ανεκτίμητη δεξαμενή γνώσης για κάθε καλόπιστο ερευνητή, ο οποίος διαθέτει την απαραίτητη τόλμη ώστε να υπερβεί τα όρια της επιστήμης του. Αυτά τα όρια που συνήθως προκύπτουν από τεχνητό εγωισμό μέσα από την τάση να "προστατεύσουμε" την άγνοιά μας. 

Σύμφωνα με μια αισιόδοξη άποψη δεν χρειάζεται να καθυστερούμε τον ερχομό μιας εποχής όπου όλες οι επιστήμες θα έχουν ενωθεί σε μια, εκεί όπου η έρευνα, η γνώση, η συνείδηση και η "εσωτερική" θεραπεία θα είναι απλώς πλευρές της ίδιας ενιαίας ενεργειακής πραγματικότητας.

"Τα πάντα Ρει" λέει ο Ηράκλειτος. Η ενέργεια είναι δυναμική, είναι δράση και μεταβολή, είναι κίνηση. Η κίνηση της ενέργειας αποδεικνύει την "ζωή''. Η ίδια η ενέργεια είναι ζωή που μεταφράζεται σε κάποια μορφή για να καταλήξει να γίνει αντιληπτή. Στροβιλίζεται και στο πιό μικρό Κβάντα. Το αίνιγμα του spin (της στροφορμής) του Κβάντα δείχνει με πολλή σαφήνεια ότι η ιδιότητα αυτή είναι θεμελιώδης για την ίδια του την ύπαρξη. Η κρίσιμη ιδέα των φιλοσόφων ότι "η ύλη αποτελείται από στροβίλους ενέργειας" προηγήθηκε του Αϊνστάιν που απέδειξε οτι η ύλη ισοδυναμεί με ενέργεια. Χρειάστηκαν δυστυχώς, λιγότερα από είκοσι εννέα περίπου γραμμάρια ύλης τα οποία μεταμορφώθηκαν σε ενέργεια, αρκετή,ώστε να καταστρέψουν ολόκληρη την πόλη της Χιροσίμα το 1945. Χωρίς να υπεισέλθουμε σε όρους της φυσικής και μαθηματικής ανάλυσης, καταλαβαίνουμε ότι η τεράστια αυτή ενέργεια ήταν συμπυκνωμένη μέσα σε ένα μικρό κομμάτι ύλης που ήδη στροβιλιζόταν σε μια κάποια ταχύτητα. Συμπυκνωμένη λοιπόν ενέργεια σχηματίζει την ύλη.