Σάββατο 28 Μαΐου 2011

ΜΑΙΟΣ 2011 - Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕ

Αυτοί ΕΙΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και θα είμαστε εκεί κάθε μέρα που περνά, μέχρι το Φως να κατακλύσει τα ΠΑΝΤΑ γύρω μας!

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΕΛΛΗΝΕΣ. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ !

Η ώρα της Ατομικής Ευθύνης - Ξυπνήσαμε !

Εχθές στις πέντε και μισή ήμουν στο Σύνταγμα.
Κόσμος έρεε από παντού.
Δεν περίμενα τέτοιο μέγεθος ανταπόκρισης.
Ο κόσμος δεν φοβάται πια.
Πέρασε στην αντίπερα όχθη, αυτήν της Δράσης. Απέρριψε τον φόβο. 
Ξεμπερδέψαμε.
Η Ατομική μας Ευθύνη αυτή τη στιγμή κρατά τα σκήπτρα. Ό,τι συμβαίνει είναι δική μας ευθύνη.
Και γι' αυτό συνειδητά αποφασίζουμε να παραμείνουμε στο Σύνταγμα - να δώσει ο καθείς ό,τι μπορεί!
Κάνω αυτό που μου αναλογεί. Και κάνω τον κόσμο μου καλύτερο.

Δεν αρκεί μόνο η επανάσταση.
Χρειάζεται ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Να παραμείνουμε ως την στιγμή που θα ανατείλει και πάλι το Φως.

Έχουμε ψυχή λιονταριών και είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ!
Στην ψυχή.




Πρόσωπα Καθαρά
Γονείς με παιδιά
Άνθρωποι Συγκινημένοι
Αληθινοί Άνθρωποι
Αυτοί που ξυπνούν από τον ύπνο και επιθυμούν να ζήσουν. 
Ενωμένοι.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η Αγάπη είναι δράση και όχι παθητικότητα. - Ας κατέβουμε όλοι μαζί στους δρόμους και ας υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον, κάνοντας πλέον πράξη την έννοια της Αγάπης για την χώρα μας.


ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ/ΙΣΑ,
Είμαι ο αδερφός ,ο φίλος , ο συγγενής,o συνεργάτης σου,ίσως και εσύ  ο ίδιος,που πλέον δεν έχει δουλειά, χάνει το σπίτι του,κλείνει το μαγαζί του,του έκοψαν το μισθό ή την σύνταξη.
Είμαι αυτός που δεν κάνει πια όνειρα και δεν έχει πλέον τα απαραίτητα και ίσως ούτε και φαί για τα παιδιά του.
Είμαι αυτός που κοιμάται και ξυπνάει με το στομάχι δεμένο κόμπο και  το άγχος και το φόβο μόνιμη παρέα για το αύριο.

Δεν είμαι όμως μόνος μου. Είμαστε πολλοί και είμαστε εδώ για να  ζητήσουμε τα αυτονόητα.
Για να φωνάξουμε για το ΔΙΚΙΟ που μας πνίγει,γιατί “δεν τα φάγαμε μαζί” με κανένα, γιατί δεν μας ρώτησαν ποτέ για τίποτα και τώρα μας καλούν  να πληρώσουμε για άλλη μια φορά τα σπασμένα ΑΛΛΩΝ.

Δεν είμαστε συνδικαλιστές , δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα δεν μας υπο- στηρίζει κανείς και τίποτα. Από τον ΜΟΝΟ που  μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια είναι από ΕΣΕΝΑ.
Ομως είμαστε πλέον ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ και να αποδεί- ξουμε ότι όσο και αν μας έχουν τσακίσει, υπάρχουν ακόμα ΕΛΛΗΝΕΣ  με ΨΥΧΗ . Ετσι αποφασίσαμε να κατέβουμε στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ και να  παραμείνουμε εκεί μέχρι να γίνει αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει,πριν  από οποιαδήποτε σημαντική απόφαση.
ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΝΤ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΙΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ

ΕΝΩΣΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΑΣ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ . ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟ info@300ellines.org ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΞΕΚΙΝΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΜΑΙΟΥ 2011  ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ
www.300ellines.org

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

O μοναδικός και πραγματικός χρόνος που έχουμε ζήσει


Μιά υπέροχη ιστορία που μου έστειλε με mail ο καλός μου φίλος Γιάννης.
Τον ευχαριστώ πολύ !!! :)


Μια μέρα, ένας ερευνητής  διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του  Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα  προαισθήματά του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό  του μεν, άγνωστο δε.
  
 
Μετά από δύο μέρες πορείας  στους σκονισμένους δρόμους , διέκρινε από μακριά  το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε  την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι.  
 
Ήταν σκεπασμένος από  υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα , πουλιά  και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε μικρός  φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.
  
 
Μια μπρούτζινη πορτούλα  τον προσκαλούσε να μπει. Ο ερευνητής πέρασε στην  είσοδο κι άρχιζε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές  πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα  δέντρα. Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την  πεταλούδα , σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου  αυτού παραδείσου.
  
 
 Τα μάτια του, όμως, ήταν  μάτια ερευνητή, κι ίσως γι' αυτό ανακάλυψε εκείνη  την επιγραφή πάνω σε μια από τις  πέτρες:
  
 
Αμπντούλ Ταρέγκ : έζησε 8  χρόνια , 6 μήνες , δύο εβδομάδες και 3  μέρες.
  
 
Τρόμαξε λίγο  συνειδητοποιώντας ότι εκείνη η πέτρα δεν ήταν  απλώς μια πέτρα ήταν μια ταφόπλακα.
 
Κοιτάζοντας γύρω του , ο  άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι και η διπλανή πέτρα  είχε μια επιγραφή, έλεγε :
  
 
Γιαμίρ Καλίμπ : έζησε 5  χρόνια , 8 μήνες και 3 εβδομάδες.
  
 
Ο ερευνητής αισθάνθηκε  τρομερή συγκίνηση.
 
Αυτό το πανέμορφο μέρος  ήταν νεκροταφείο και κάθε πέτρα ήταν ένα τάφος. Μία  μία, άρχισε να διαβάζει τις πλάκες.
 
Όλες είχαν παρόμοιες  επιγραφές: ένα όνομα και τον ακριβή χρόνο ζωής του  νεκρού.
 
Αλλά αυτό που τον τάραξε  περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος που  είχε ζήσει τον πιο πολύ καιρό, μόλις που  ξεπερνούσε τα έντεκα χρόνια.
  
 
Ο φύλακας του νεκροταφείου  που περνούσε από κει τον πλησίασε.
 
Τον κοίταξε για λίγο  σιωπηλός, και μετά τον ρώτησε αν ήταν εκεί για  κάποιον συγγενή.
  
 
«Όχι , για κανένα συγγενή»  είπε ο ερευνητής.
 
«Τι συμβαίνει σ' αυτό το  χωριό; Τι πράγμα φοβερό έχει αυτός ο τόπος; Γιατί  έχει τόσα πολλά μικρά παιδιά θαμμένα σ' αυτό το  μέρος; Ποια είναι η τρομερή κατάρα που βαραίνει  αυτούς τους ανθρώπους και τους έχει υποχρεώσει να  φτιάξουν νεκροταφείο για παιδιά;»
  
 
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε  και είπε:
  
 
«Μπορείτε να ηρεμήσετε.  Δεν υπάρχει τέτοια κατάρα . Αυτό που συμβαίνει  είναι ότι εδώ έχουμε ένα παλιό έθιμο. Θα σας  εξηγήσω. Όταν ένας νέος συμπληρώνει τα δεκαπέντε  του χρόνια, οι γονείς του, του χαρίζουν ένα  τετράδιο, όπως αυτό που έχω εδώ, για να το κρεμάει  στο λαιμό. Είναι παράδοση στον τόπο μας. Από τη  στιγμή εκείνη κι έπειτα, κάθε φορά που  
 
κάποιος απολαμβάνει έντονα  κάτι, ανοίγει το τετράδιο και  σημειώνει:
 
Στα δεξιά, αυτό που  απόλαυσε. Στ' αριστερά, πόσο κράτησε η  απόλαυση.
  
 
Έστω ότι γνώρισε μια  κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Πόσο κράτησε το μεγάλο  αυτό πάθος και η χαρά της γνωριμίας τους; Μια  εβδομάδα; Δύο; Ένα, δυο χρόνια?
 
Και μετά η συγκίνηση του  πρώτου φιλιού; Δύο μέρες; Μια  εβδομάδα;
 
Και η εγκυμοσύνη και η  γέννηση του πρώτου τους παιδιού ;
 
Και ο γάμος των  φίλων;
 
Και το ταξίδι που πάντα  ήθελε;
 
Και η συνάντηση με τον  αδελφό που γυρίζει από μια μακρινή  χώρα;
 
Πόσο κράτησε στ' αλήθεια η  απόλαυση αυτών των αισθήσεων;
 
Ώρες; Μέρες;
  
 
Έτσι, συνεχίζουμε να  σημειώνουμε στο τετράδιο κάθε λεπτό που  απολαμβάνουμε. Κάθε λεπτό.
  
 
Όταν κάποιος πεθαίνει  έχουμε τη συνήθεια να ανοίγουμε το τετράδιό του  και να αθροίζουμε το χρόνο της απόλαυσης για να  τον γράψουμε πάνω στον τάφο του.
  
 
Γιατί αυτός
είναι για εμάς  
ο μοναδικός και πραγματικός χρόνος
που έχουμε  ζήσει. 



Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Αυτοκυριαρχία - Απευλευθερώσου από τις παρορμήσεις του νου σου - Γίνε Συνειδητός



Η διπλή εσωτερική μας σύνθεση. Το υποσυνείδητο που εκδηλώνεται αυθόρμητα και το συνειδητό που εκδηλώνεται μετά από εσκεμμένη απόφαση της λογικής. Επιπλέον, αυτοκυριαρχία είναι η επιβολή του συνειδητού επί των έμφυτων τάσεων και των αυτόματων ορμών του υποσυνείδητου.
Στην περίπτωση που το συνειδητό ( λογική, προσοχή, θέληση) είναι εξασθενημένο, χαλαρωμένο, τότε το υποσυνείδητο μη υφιστάμενο κανένα έλεγχο, κάνει ότι θέλει. Εάν αυτή η κατάσταση παραταθεί επί μακρόν, γίνεται χρόνια. Το συνειδητό χάνει κάθε ικανότητα επιβολής, κάθε κυριαρχία και επέρχεται η ψυχική αναρχία, η ψυχική δυστυχία.
Ο άνθρωπος εν θυμό ή εν μέθη ή από την επίδραση άλλων διεργετικών που παραλύουν το συνειδητό, διακρίνεται από ορισμένα στοιχεία. Χτυπάει, λέει λόγια για τα οποία έπειτα ντρέπεται, κάνει παράλογες πράξεις. Στοιχεία ενός αναρχημένου υποσυνείδητου, στοιχεία έλλειψης του φωτός του συνειδητού.
Επιβάλλεται να συνηθίσουμε να προβλέπουμε και να προγραμματίζουμε τη χρήση του χρόνου κάθε ημέρας μας. Κάθε πράγμα να γίνεται στην ώρα του. Κάθε άνθρωπος οφείλει να καταστρώνει πρόγραμμα κάθε ημέρας, με το οποίο να συμμορφώνεται όσο δυνατόν περισσότερο. Η προσοχή του, τότε, θα αυξηθεί, δε θα μπορεί πια να είναι αφηρημένος. Γνωρίζει από την αρχή το τι έχει να κάνει κάθε στιγμή. Με τον τρόπο αυτό, η σαφήνεια και η δύναμη της σκέψης θα αυξηθούν. Αποτελεί έναν αυτοέλεγχο που φέρνει τη συνήθεια συμμόρφωσης του υποσυνείδητου.
Καθώς αναπτύσσεται ο αυτοέλεγχος και η κυριαρχία των πράξεών μας, τόσο περισσότερο αυξάνει μέσα μας ένα αίσθημα ευχαρίστησης, ικανοποίησης. Ο άνθρωπος που μπορεί να διευθύνει τον εαυτό του, είναι εκείνος που μπορεί να διευθύνει τη ζωή του και τους άλλους.
Τελικά, ανήκει στην ατομική επιλογή του καθενός. Ένα άχυρο που το παρασέρνει το ρεύμα της θάλασσας ή ένα γερό πλοίο με ικανό κυβερνήτη που γνωρίζει πώς να επιβληθεί δυναμικά και αποφασιστικά.