H
επιστήμη, σε ιστορική καμπή, ξανα-ανακαλύπτει τις γνώσεις των αρχαίων
Eλλήνων για την υφή του Xρόνου και τη σωστή κατανόηση του Σύμπαντος και
της Zωής, λύνοντας συγχρόνως τα πολλαπλά παράδοξά της,
με αποφασιστικές ωφέλειες για την ανθρώπινη ισορροπία.
Ιωάννης ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, Δρ. Πυρηνικής Μηχανικής, Βρυξέλλες
Ο Χρόνος στην σύγχρονη επιστήμη
H
φύση του χρόνου απασχόλησε τον άνθρωπο από την πιο βαθιά αρχαιότητα και
οι μύθοι των διαφόρων πολιτισμών το φανερώνουν. Oι φιλόσοφοι είναι
αυτοί που προσπαθούν ανέκαθεν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως
«από πού προέρχεται ο χρόνος;», «τι είναι αυτό που κάνει τον χρόνο να
κινείται έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε;».
Το πλατύ κοινό όμως, στην καθημερινή του ζωή ασχολείται μόνο με τα αποτελέσματα του χρόνου όπως εμφανίζονται στην υποκειμενική πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, η μη αντιστρεψιμότητα των γεγονότων που είναι το βέλος του χρόνου που ζούμε καθημερινά, όπως επίσης ο ψυχολογικός χρόνος, δηλαδή το πως νιώθουμε το πέρασμα του χρόνου. Όλα αυτά όμως είναι απλώς φαινόμενα που προκαλεί ο χρόνος, και όχι μια ιδιότητα του χρόνου του ιδίου που είναι μια πολύ πιο βασική έννοια.
Το πλατύ κοινό όμως, στην καθημερινή του ζωή ασχολείται μόνο με τα αποτελέσματα του χρόνου όπως εμφανίζονται στην υποκειμενική πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, η μη αντιστρεψιμότητα των γεγονότων που είναι το βέλος του χρόνου που ζούμε καθημερινά, όπως επίσης ο ψυχολογικός χρόνος, δηλαδή το πως νιώθουμε το πέρασμα του χρόνου. Όλα αυτά όμως είναι απλώς φαινόμενα που προκαλεί ο χρόνος, και όχι μια ιδιότητα του χρόνου του ιδίου που είναι μια πολύ πιο βασική έννοια.