ΒΙΟΝΟΜΙΑ

Ο Πλάτων Δρακούλης, κοινωνιολόγος και δημοσιογράφος, γεννήθηκε το 1858 στην Ιθάκη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Υπήρξε από τους πρώτους κοινωνιολόγους στην Ελλάδα και συνεργάσθηκε αρχικά με τον "Αιώνα", τον οποίο εξέδιδε ο Τ. Φιλήμων· αργότερα εξέδωσε το σοσιαλιστικό περιοδικό "Άρδην" (1885-1887) με τον Σπυρίδωνα Νάγο. Μεγάλη επίδραση στην κίνηση των κοινωνικών ιδεών της εποχής είχε το έργο του "Εγχειρίδιον του εργάτου", το οποίο έτυχε πολλών εκδόσεων. Αφού μετέβη στην Αγγλία, όπου εργάσθηκε για την διάδοση των κοινωνικών του ιδεών, διορίσθηκε καθηγητής των Ελληνικών στην Οξφόρδη. Το 1899 παραιτήθηκε από τη θέση του και εξέδωσε το φιλοσοφικό περιοδικό "Έρευνα". Εξέδωσε επίσης: "Στοιχεία βιολογίας", "Μελέτη περί της Γαλλικής Επαναστάσεως"," Υγιεινή και ηθική", "Ελληνική γλώσσα και φιλολογία", "Αξία και ζωτικότης του χριστιανισμού", Εγκληματικότης και ανθρωπισμός", "Αποκατάστασις της γυναικός", "Αι νέαι αντιλήψεις". Το 1910 εξελέγη βουλευτής Αττικής, συγχρόνως δε και βουλευτής Ιθάκης. Απεβίωσε το 1942.

Ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο του συγγραφέως ''Στοιχεία Βιονομίας'', εκδ. Ιδεοθέατρον.

Η Έλξη

Το μεγαλύτερο μέρος από όσα υπάρχουν και έχουν μορφή, σχήμα και χρώμα, δεν είναι ορατό ούτε ψηλαφητό ούτε αισθητό με άλλο τρόπο. Το λεγόμενο κενό είναι μεστό πραγματικότητας. Κενός χώρος στη φύση δεν υπάρχει. Με αυτές τις πραγματικότητες η διάνοια έχει συγγένεια και γι αυτό τις έλκει. Όσο αναπτύσσονται οι λεπτότερες αισθήσεις μας, τόσο οι πραγματικότητες αυτές θα γίνονται φανερές σε εμάς.

Οτιδήποτε πράγμα έχεις στο νου σου αυτό το πράγμα το δημιουργείς. Δημιουργείς αόρατες πραγματικότητες ακατάπαυστα ενώ συλλογίζεσαι. Αν συλλογίζεσαι κάτι επί ώρες, ημέρες, έτη, θα ελκύσεις ούτως ή άλλως την δημιουργηθείσα πραγματικότητα και στον ορατό και υλικό κόσμο των περιστάσεών σου. Ελκύεις ακατάπαυστα από το αόρατο ρεύμα των πραγματικοτήτων πράγματα συγγενή με εκείνα που συλλογίζεσαι.

Η άντληση

Η ελκτική δύναμη της διανοίας σου ελαττώνεται όταν μετέχεις σε μικροέριδες και μικροπροκαταλήψεις των ανθρώπων για τους άλλους. Αποβάλλεις δύναμη όταν συγκαταβαίνεις σε συνδιαλέξεις χαμηλότερου ελατηρίου και αισθήματος από το δικό σου, σε προσωπικές σπερμολογίες, σαρκαστικά σχόλια για τις ελλείψεις του μεν ή του δε, κατακρίσεις υποθέσεων που δεν σε αφορούν και αδικαιολόγητη περιέργεια και ανίχνευση των ιδιαιτέρων υποθέσεων του άλλου.

Όσο λιγότερο λαμβάνεις υπό σημείωση τις ταπεινές σκέψεις των άλλων τόσο λιγότερο μολύνεσαι από αυτές. Είναι συμφέρον σου να μη συγκαταβαίνεις μήτε νοερά μήτε έμπρακτα σε τέτοιες σφαίρες, διότι έχεις ανάγκη δύναμης ελκτικής για να αντλήσεις πλήρη υγεία, πλήρη ευδοκίμηση στις υποθέσεις σου, και αύξηση της ψυχής σου μέχρις ικανοτήτων τις οποίες ούτε καν φαντάζεσαι τώρα. Αν συγκαταβαίνεις στις χαμηλές εκείνες σφαίρες, κατεβαίνεις στον κόσμο της αποτυχίας και της ασθενικότητας. Ενδύεις τον εαυτό σου με την περιβολή του ανίσχυρου – περιβολή την οποία ολοένα φέρουν τόσοι, οι οποίοι αποδίδουν την ατέλεια της υγείας τους ή την αποτυχία των προσπαθειών τους σε όλα τα άλλα αίτια εκτός από το πραγματικό.

Φύγε όσο μπορείς μακριά από ανθρώπους απέλπιδες, άβουλους, και άσκοπους, αν θέλεις να διατηρήσεις άρτια την ελκτική δύναμη της διανοίας σου. Αν θέλεις να μην την ελαττώσεις με την νοθεία που συνεπιφέρει η απορρόφηση των απελπισμένων, άβουλων και άσκοπων διαλογισμών τους. Αν εξ ανάγκης περιέλθεις σε συνάφεια με αυτούς, πάρε το εκ των προτέρων απόφαση και δώσε στον εαυτό σου οριστική υπόσχεση ότι δεν θα απορροφήσεις κάτι από τους διαλογισμούς τους. Με αυτόν τον τρόπο ενδύεσαι με θετική προστατευτική πανοπλία κατά του μιάσματος. Αν πολύ λυπάσαι για εκείνους οι οποίοι δεν πιστεύουν σε αυτές τις ιδέες και συμμερίζεσαι τις περιπέτειές τους, ελαττώνεις την ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου όσον αφορά το καλό και την αυξάνεις όσον αφορά το κακό. Διότι τότε απορροφάς τις αμφιβολίες τους και τις άλλες ελλείψεις της διανοίας τους. Αναμιγνύεις την πίστη σου με την απιστία τους. Ακρωτηριάζεις την αποφασιστικότητά σου με την αναποφασιστικότητά τους.

Για τους σκοπούς και τις προθέσεις σου μη μιλάς ποτέ σε κανένα παρά μόνο σε πρόσωπα που για τη φιλία τους έχεις πλήρη βεβαιότητα. Η τήρηση αυτής της εχεμύθειας αυξάνει απείρως την ελκτική δύναμη της διανοίας σου. Τα μυστικά διαχύνονται στον αέρα όταν τα εκφράζεις, έστω και αν δεν είναι κανένας παρών. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες εξαρτώνται από την εχεμύθεια. Το να μιλάς για τους σκοπούς σου σε εκείνους που μέσα στις κρυφές τους σκέψεις έχουν αντιζηλία, ελαττώνεις την δύναμη της διανοίας σου για να ελκύσεις το ποθούμενο προς τα σένα.

Αλλά και η ασκητεία και η ακρότατη αυταπάρνηση σε οποιοδήποτε πράγμα ελαττώνει την ελκτική δύναμη. Η ασκητεία δημιουργεί παρά φύση ορέξεις, και τότε ο νους στρέφεται προς τα πράγματα των οποίων την στέρηση επιβάλλεις στον εαυτό σου. Κάθε πράγμα το οποίο σε ενοχλεί, πάρε την απόφαση και πες ότι δεν θα σε ενοχλήσει πια. Αυτή η απόφαση θα αυξήσει την ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου. Αλλά αν νοερά ενδίδεις στις ενοχλήσεις και δεν αντιστέκεσαι διανοητικά, αυξάνεις την δύναμη την οποία έχουν να σε ενοχλούν μόλις αντιτάξεις την διάνοιά σου κατά του πονηρού αμέσως απαλλάσσεσαι από αυτό.

Δεν εννοώ ότι η έξη στο να ενοχλούμαστε εύκολα ή η έξη στο να παραμένουμε σε σφαίρες που μειώνουν την ελκτική μας δύναμη είναι εύκολο να ξεριζωθούν αμέσως. Είναι σχεδόν αδύνατη μια τέτοια αιφνίδια μεταβολή. Πως λοιπόν να γίνει; Με το να μην ανυπομονείς για την μεταβολή. Η ανυπομονησία δεν επιταχύνει την μεταβολή.

Η Ευχαριστία

Οι διαλογισμοί που σε απασχολούν την ώρα που τρως έχουν μέγιστη επιρροή. Όταν λαμβάνεις την τροφή σου, αφομοιώνεις εκτός από τα υλικά στοιχεία και πνευματικά τα οποία εκπορεύονται από την διανοητική διάθεση στην οποία ευρίσκεσαι.

Δεν έχει καμία σημασία αν η τροφή σου είναι υγιεινή και θρεπτική αν την λαμβάνεις με αρνητική διάθεση (ευερέθιστη, μελαγχολική, φόβο, δειλία, απελπισία, βιασύνη, ανησυχία). Τότε θα μεταφέρεις εις την σύστασή σου αντίστοιχή βλάβη. Το να τρως με γαλήνη και με διαλογισμούς ή συνδιαλέξεις ευχάριστες, ήρεμες, υγιείς και αδρές, φέρει ανάλογο ρεύμα εις την σύστασή σου.

Ένεκα τούτου του επιστημονικού λόγου όλες οι θρησκείες παραγγέλλουν ευχαριστία και προσευχή προ του φαγητού. Η απαγγελία των ιερών φράσεων ενθαρρύνει την ηρεμία του νου και επομένως εξασφαλίζει αρμονικούς διαλογισμούς κατά την διάρκεια του φαγητού.

Την ώρα που τρώγεις η έλξη των στοιχείων είτε του καλού είτε του κακού είναι πολύ πιο δραστήρια από ότι τις άλλες ώρες, για τον εξής λόγο: όταν τρώγεις είσαι σε κατάσταση αρνητική, δηλαδή δεκτική περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ώρα εκτός από τις ώρες του ύπνου. Δηλαδή το πνεύμα σου θέτει τον εαυτό του και το σώμα σου σε τέτοια στάση ώστε να δέχεται τα στοιχεία της τροφής. Ολόκληρος ο εαυτός σου, το πνεύμα σου και το σώμα το οποίο χρησιμοποιεί είναι τότε σαν ανοικτή παλάμη τεταμένη για να δεχτεί κάποιο δώρο.

Ενώ το πνεύμα σου και το σώμα σου δέχονται σθένος από οποιαδήποτε πηγή, δεν πρέπει ταυτόχρονα να δαπανούν το σθένος αυτό. Δαπανάς σθένος αν την ώρα του τρώγεις η διάνοιά σου ευρίσκεται σε οιανδήποτε ένταση. Ένεκα τούτου το να μελετάς της ώρα που τρως μπορεί να αποβεί ολέθριο αργά ή γρήγορα.

Πολλά στοιχεία ευεργετικών στοχασμών δύνανται να έλθουν σε σένα όταν τρως γαλήνια, ήρεμα, ειρηνικά, αθόρυβα. Πολλά στοιχεία επιβλαβών στοχασμών δύνανται να έλθουν σε σένα αν τρως με βία, εριστικότητα και ανησυχία πνεύματος. Αν έχεις μακράν την έξη να τρως σε αυτή την δεύτερη διανοητική διάθεση, δεν δύνασαι να την ξεριζώσεις αμέσως. Μπορεί να ξεριζωθεί άρδην αλλά βαθμηδόν. Η βαθμιαία τούτη και ολοσχερής εκρίζωση γίνεται δια του μονίμου πόθου προς αυτήν την κατεύθυνση ήτοι δια της διηνεκούς προσευχής. Δια της γαληνιαίας αιτήσεως όπως αποκτήσεις την κατάλληλη διανοητική στάση θα ελκύσεις προς τον εαυτό σου δύναμη ισχυρή, βραδέως κινούμενη, αλλά βεβαίως και ασφαλώς προορισμένη να σε αναδιοργανώσει και να εκριζώσει από την σύσταση σου οιεσδήποτε επιβλαβείς έξεις και αν έχεις.

Αυτός που τρώγει εσπευσμένα μπορεί να τρώγει αρκετή ποσότητα, αλλά μολαταύτα δεν τρέφεται εξ αυτής. Η δυσπεψία για την οποία πολλοί παραπονούνται αποδίδοντας αυτή στο είδος της τροφής, θα έπρεπε να αποδίδεται μάλλον στον τρόπο τον οποίο λαμβάνεται η τροφή.

Ο Ουρανίσκος

Το να τρώγεις μηχανικά βλάπτει πολύ το σώμα. Κάθε λειτουργία που γίνεται χάριν του σώματος πρέπει να είναι μεστή ζωής και πνεύματος.

Αν οι ασχολίες σου σε απορροφούν τόσο ώστε να μην έχεις καιρό να τρώγεις με γαλήνη και υπομονή, αλλά τρέχεις σε αυτές ευθύς μόλις καταπιείς το φαγητό σου, είναι αναπόφευκτο με τον καιρό να πάθεις. Το σώμα δεν είναι ατμομηχανή ώστε να γεμίζεται εν τάχη.

Το πνεύμα απαιτεί πότε το ένα και πότε το άλλο έδεσμα και άρωμα. Το πνεύμα έχει τους λόγους του που απαιτεί αυτήν την εναλλαγή. Όταν κάποιος αδιαφορεί γι αυτό σημαίνει ότι έχει μόνο σώμα. Σημαίνει ότι το πνεύμα έχει χαυνωθεί.

Όσο πνευματικότερος είναι κάποιος, τόσο κριτικότερο έχει τον ουρανίσκο. Να θυμάσαι λοιπόν όταν τρώγεις να εξυπηρετείς τις απαιτήσεις του πνεύματος. Ο ουρανίσκος είναι ένας από τους πράκτορες του πνεύματος. Πρόσεχε να μην τον διαφθείρεις.

Ο λαίμαργος δεν τρώγει. Καταπίνει. Αυτός που τρώγει γαλήνια λαμβάνει με φιλόστοργη σκέψη κάθε τεμάχιο το οποίο φέρει στο στόμα, και όσο περισσότερα δευτερόλεπτα αφιερώνει σε κάθε τεμάχιο, τόσο περισσότερο διαρκεί και η μεταβίβαση της τροφής στο πνεύμα.

Ο λαίμαργος πολύ λίγο όφελος λαμβάνει από την τροφή του. Είναι σαν να θέτεις άνθρακες και ξύλα σε μεγάλη ποσότητα όλα με μιας εντός εστίας η οποία έτσι δεν δύναται να αναπτύξει πυρ. Λίγη τροφή που λαμβάνεται με ανάπαυση, μασόμενη βεβουλευμένα και ευάρεστα θα σου προσκομίσει περισσότερο καλό παρά τριπλάσια τροφή τρωγόμενη εσπευσμένα.

Όταν συντρώγεις με ανθρώπους εύθυμους, χαρούμενος, που δεν σπεύδουν ούτε ανησυχούν, ούτε έχουν εριστικές διαθέσεις, ούτε να είναι απασχολημένοι με εμπορικές μέριμνες, οι οποίοι μπορούν να τρώγουν και να συνδιαλέγονται ευχάριστα, και των οπoίων η συνδιάλεξη δεν έχει ίχνος πίκρας, ή κακοβουλίας ή δηκτικού σαρκασμού εναντίον άλλων, τότε έχεις πολυτιμότατα διανοητικά βοηθήματα. Τέτοιοι συνδαιτυμόνες συγκεντρώνουν την ελκτική δύναμη της διάνοιάς τους και έτσι σχηματίζεται ισχυρό διανοητικό ρεύμα τα οποίο προσκομίζει όλα τα καλά και αγαθά.

Ουδέποτε πρέπει να ανησυχείς μήπως το φαγητό το οποίο πρόκειται να φας, ή αυτό το οποίο τρως, αποβεί επιβλαβές. Αν ανησυχείς το καθιστάς επιβλαβές. Απεναντίας κάνε την αντίθετη σκέψη και λέγε ήρεμα: «Αυτό το φαγητό θα με ωφελήσει».

Η Τροφή

Όταν τρώγεις να θυμάσαι ότι είσαι μόριο της Μεγάλης Υπέρτατης Σοφίας. Τρώγε όπως τα πετεινά του ουρανού, και λησμόνησε ότι έχεις στόμαχο.

Αν στην φαντασία σου έχεις ασθενικό στομάχι, ασθενικό θα γίνει και στην πραγματικότητα διότι ό,τι σκέπτεσαι, αυτό δημιουργείς.

Ως προς την επιλογή των φαγητών να συμβουλεύεσαι πάντα τον ουρανίσκο σου, ο οποίος είναι ο πράκτορας του πνεύματος. Ό,τι ο ουρανίσκος σου αποστρέφεται μη το τρώγεις διότι αυτό δεν σε ωφελεί όσο και αν σου λέγουν ότι είναι θρεπτικό και δυναμωτικό.

Ένα μήλο κοπτόμενο από το δέντρο και αμέσως τρωγόμενο τρέφει και ζωογονεί περισσότερο παρά αν φαγωθεί μετά από πολλές ημέρες. Η μαγειρευμένη τροφή αποβάλλει τα ζωντανά της στοιχεία.

Πάσα τροφή από την οποία έχει αποσπασθεί η ζωή μεταδίδει στοιχεία θανάτου εις τον τρώγοντα αυτήν.

Πριν κοιμηθείς, αν πεινάς, φάγε κάτι πολύ λίγο, διότι όταν το σώμα ζητά τροφή κατά την διάρκεια του ύπνου το πνεύμα κωλύεται από το να φέρει στο σώμα τα πνευματικά στοιχεία του σθένους τα οποία θα έφερε, αν το σώμα ήταν απαλλαγμένο από την όρεξη για τροφή.

Το μέγα έργο του βίου σου είναι να καταστήσεις το σώμα πειθήνιο όργανο του πνεύματος.

Απαιτείται διηνεκής και γαλήνιος πόθος ώστε η θέληση του πνεύματος να εκτελείται αποτελεσματικά. Ο πόθος σε φέρει υπεράνω των επιθυμιών ή απαιτήσεων της χονδροειδούς όρεξης. Σου παρέχει την δύναμη να χρησιμοποιείς αυτές αν είναι ανάγκη, αλλά δεν αφήνει αυτές να χρησιμοποιούν εσένα.

Αν τρως κρέας με τον διηνεκή και γαλήνιο πόθο μια μέρα να βρεθείς υπεράνω της όρεξης γι αυτό, τότε ευρίσκεσαι στην οδό της σωτηρίας, ενώ αν απέχεις της κρεοφαγίας αλλά μέσα σου αισθάνεσαι την όρεξη του κρέατος ισχυρή, τότε βρίσκεσαι σε χειρότερη θέση από τους εθισμένους κρεατοφάγους.

Οι ανυπότακτες και θορυβώδεις ορέξεις αποτελούν την οχλοκρατία και κάποια ημέρα θα κατασταλούν εντελώς υπακούοντας στους πνευματικούς πόθους, οι οποίοι αποτελούν την αριστοκρατία. Το δέλεαρ της ύλης θα χάσει επιτέλους την ισχύ του αν το αντιμετωπίζεις και λέγεις προς αυτό επίμονα: «Είσαι δέλεαρ και σε καθυποτάσσω. Δεν είσαι ικανό να με ελκύσεις. Εγώ θα σε δεσμεύσω, δεν θα με δεσμεύσεις εσύ. Η μαγγανεία σου είναι νευρική πλάνη.»

Για να έχεις το θάρρος μα μιλάς επιτακτικά προς το δέλεαρ πρέπει να έχεις απόλυτη πίστη στο Ύψιστο Πνεύμα. Για να μιλήσεις στο δέλεαρ επιτακτικά απαιτείται πολύ θάρρος, και χωρίς την συναίσθηση ότι εξαρτάσαι από τις βουλές της Υπέρτατης Σοφίας, πως είναι δυνατόν να αποκτήσεις το απαιτούμενο θάρρος;

Ο Νους

Που έχεις τον νου σου; Όπου τον στέλνεις εκεί είναι. Μπορείς να συγκεντρώσεις τον νου σου σε ένα πρόσωπο που βρίσκεται στην Αμερική;. τότε και εσύ βρίσκεσαι στην Αμερική, οπουδήποτε βρίσκεται το σώμα σου.

Η πηγή ισχύος των μυών βρίσκεται στον νου σου. Υπερνικάς την αντίσταση του βάρους όχι με την απλή άσκηση των μυών, αλλά με την αποστολή νοερού ρεύματος προς τον επιτήδειο μυώνα.

Το βάδισμα, το τρέξιμο, η άρση βαρών, και κάθε μυϊκή ενέργεια είναι πράξη πνευματική και το γράψιμο ή η αγόρευση. Κανένας δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς την σκέψη η οποία κινεί το σώμα.

Ρεύμα φόβου, ο «πανικός», επιδρά σε όλα τα μέρη του σώματος, καταβάλλει όλα τα όργανα και φέρει σωματικά παθήματα. Ο «πανικός» είναι νοερό ρεύμα φόβου το οποίο δημιουργείται ή μάλλον αντλείται κατ’ αρχήν από λίγα άτομα, μεταδίδεται σε πολλά άτομα, και αυξάνεται όσο κάθε διαδοχική διάνοια ανοίγει τις πύλες της σε αυτό.

Τα σωματικά όργανα είναι ανάλογα με τους τροχούς και τους μοχλούς και στρόφιγγες της ατμομηχανής. Τα σιδερένια τούτα όργανα κινούνται μόνο και λειτουργούν όταν η δύναμη του ατμού ενεργήσει σε αυτά.

Πολλοί εξαντλούνται διότι ασυναίσθητα προσπαθούν να εκτελέσουν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Τούτο είναι πηγή μεγάλης εξασθένησης, διότι η διανοητική αυτή έξη επεκτείνεται σε όλα.

Όταν κουράζεσαι πολύ, ο λόγος είναι διότι έχασες πρόσκαιρα την ικανότητα της άντλησης αόρατης κινητήριας δύναμης για να ενεργήσει πάνω στο σώμα σου. Τα σωματικά σου όργανα, όσο αντλείς αυτήν την αόρατη δύναμη, είναι ανεπίδεκτα κάματου όπως οι ράβδοι της ατμομηχανής. 

πηγές εδώ & εδώ