Στην Ψυχή δώθηκε ο Έρως, ώστε να μπορεί πάντα να βλέπει την αλήθινή της φύση.
Ο Έρωτας και η Ψυχή είναι ένα
μυθολογικό ζευγάρι, που βασανίστηκαν πολύ μέχρι να μπορέσουν να χαρούν
την αγάπη τους ανεμπόδιστα. Αυτός είναι ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής
όπως τον αναφέρει ο Απουλήιος, Ρωμαίος συγγραφέας του 2ου μ.Χ. αιώνα.
Αν και ο Θεός Ερως στην αρχαιότητα ήταν υπεύθυνος για τα πάθη πολλών
θνητών και μη, τελικά και ο ίδιος δεν γλίτωσε από τα βέλη του.
Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Ψυχή, μια θνητή που είχε τη φήμη μιας
πανέμορφης γυναίκας. Ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής είναι όμορφος και
αποδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα στις ζωές όλων.
Η Ψυχή ήταν μια θνητή, κόρη μιας πολύ συνηθισμένης οικογένειας με
τρία παιδιά. Ανθρωποι από όλα τα μέρη έρχονταν να επισκεφτούν την Ψυχή
και να θαυμάσουν την ομορφιά της, τιμώντας την περισσότερο από τη Θεά
Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς συνέβαινε, αποφάσισε να
ζητήσει την παρέμβαση του γιου της Ερωτα, ο οποίος ανέλαβε να
δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή.
Ωστόσο, και ο ίδιος ερωτεύτηκε την Ψυχή, στρέφοντας κατά λάθος το βέλος
του κατά του εαυτού του.
Τα χρόνια περνούσαν και οι γονείς της Ψυχής ήταν σαφώς
προβληματισμένοι από την έλλειψη μνηστήρων, οπότε αποφάσισαν να στείλουν
να πάρουν χρησμό, υποπτευόμενοι ότι κάποιος θεός έχει αναμειχθεί. Στους
Δελφούς λοιπόν, ο Απόλλων, υπό την καθοδήγηση του θεού Ερωτα έδωσε
χρησμό:
«Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την
περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που
κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί». Αν
και όλοι έπεσαν σε βαθιά θλίψη, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το χρησμό
ετοιμάζοντας λαμπρό γάμο με το “τέρας” του βουνού.
Ο γάμος έγινε αλλά η Ψυχή δεν μπορούσε να δει το σύζυγό της, ο οποίος
εμφανιζόταν μόνο τα βράδια σε εκείνη και πάντα μέσα στο σκοτάδι. Ήταν
ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί
να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της
τη ζωή.
Περνούσε υπέροχα μαζί του αλλά προβληματιζόταν γιατί δεν τον είχε δει
ποτέ. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στο πατρικό της, οι αδερφές
της ζήλεψαν για την καλή της τύχη και την έπεισαν ότι για να μη θέλει να
της φανερωθεί όχι μόνο θα είναι ένα τέρας, αλλά θα θέλει να τη σκοτώσει
κιόλας. Ετσι λοιπόν της πρότειναν να τον σκοτώσει εκείνη πρώτη.
Η Ψυχή χάνει τον Ερωτα
Η Ψυχή γύρισε στο παλάτι, και ξάπλωσε με το μυστηριώδη σύζυγό της.
Όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, η ψυχή πήρε ένα λυχνάρι και ένα μαχαίρι και
αποφάσισε να τον σκοτώσει. Εγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το
πρόσωπο του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο
Θεό Ερωτα.
Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε
πάνω στον Ερωτα. Ο Ερωτας ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά,
λέγοντας της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους και ότι δεν θα
μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή – μια θνητή – είδε το πρόσωπο
ενός αθάνατου.
Μετανιωμένη η Ψυχή άρχισε να αναζητά τον Ερωτα παντού, χωρίς
αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή μετά από πολλή περιπλάνηση έφτασε σε ναό της
θεάς Δήμητρας, η οποία τη συμβούλεψε να παρακαλέσει την Αφροδίτη να την
αφήσει να δει το γιο της.
Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Ερωτα μέχρι να ξεχάσει την Ψυχή και να
επουλωθεί η πληγή από το καυτό λάδι. Ακουσε όμως από τις ικεσίες της
Ψυχής και της απάντησε ότι για να δει τον αγαπημένο της, θα έπρεπε
πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες.
Οι δοκιμασίες ήταν δύσκολες, αλλά η Ψυχή κατόρθωσε να πραγματοποιήσει
τις δυο πρώτες με επιτυχία. Ωστόσο η τελευταία δοκιμασία απαιτούσε να
κατέβει στον Άδη και να φέρει το κουτί της Περσεφόνης στην Αφροδίτη. Το
κουτί αυτό περιείχε το μαγικό ελιξήριο της ομορφιάς και η Ψυχή
απαγορευόταν να το ανοίξει.
Η Ψυχή πήρε το κουτί αλλά δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να το ανοίξει
για να πάρει λίγο φάρμακο ομορφιάς για τον εαυτό της. Ωστόσο στο κουτί
η Περσεφόνη δεν είχε βάλει κανένα μαγικό φίλτρο που θα μπορούσε να την
κάνει πιο όμορφη, αλλά τον Μορφέα, που την έριξε σε βαθύ ύπνο.
Ο Ερωτας σώζει την Ψυχή
Όταν ο Έρωτας έμαθε τι έπαθε η αγαπημένη του, δραπέτευσε από το
παλάτι της Αφροδίτης, πέταξε στον Όλυμπο και παρακάλεσε τον Δία να σώσει
την Ψυχή. Ο Δίας συγκινημένος από την αγάπη του θεού Ερωτα, την έκανε
αθάνατη, επιτρέποντας στον Ερωτα να ενωθεί μαζί της για πάντα.
Απουλήιος, Μεταμορφώσεις, V, 23
Ουαουυυυυ πόσο μα πόσο τέλειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το είχα ξαναδιαβάσει πουθενά!!!
:D
Αν πρόσεξες, η αρχαιοελληνική αυτή απόδοση, αποτέλεσε την βάση πολλών σύγχρονων παραμυθιών.
ΑπάντησηΔιαγραφή;)
Συναρπαστικό, τρυφερό, ευαίσθητο, ρομαντικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ερωτας και Ψυχή, δύο έννοιες αλληλένδετες μεταξύ τους μα και αδιαχώριστες. Με ταξίδεψε...
Καλημέρα Παναγιώτα! Να είσαι καλά να ταξιδεύεις πάντοτε :)
ΑπάντησηΔιαγραφή