Ανθρώπους σκυφτούς, συννεφιασμένους, δίχως όνειρα, γεμάτους θλίψη...
Γυρνώ δεξιά και πέφτω πάνω σε άρρωστους, πληγωμένους...
Κοιτώ αριστερά και αντικρίζω πόνο...
Και ταυτόχρονα...
Ο κόσμος πλημμυρίζει από ζωή... όπου η ζωή ταυτίζεται με τη δύναμη. Την αρχέγονη, ανίκητη, συμπαντική ροή των γεγονότων, την ροή που δεν μπορούμε να σταματήσουμε - Με τίποτα.
Και δεν μου μένει τίποτε άλλο από το αναρωτηθώ...
Γιατί δεν ξυπνάμε... Γιατί δεν αισθανόμαστε πως τα πάντα είναι Ένα?
Γιατί δεν βγαίνουμε από αυτό το άσχημο όνειρο...
Πως θα γίνει να καταλάβουμε πως βοηθώντας τον διπλανό μας θα γίνουμε κι εμείς καλά?
Όταν είμαστε παιδάκια ακόμα, και πονάμε, έρχεται το χάδι της μανούλας και όλα τα γλυκαίνει ....
Και τώρα... γιατί δεν κάνουμε κάτι πρακτικό γι' αυτούς που δεν έχουν την μανούλα τους και φοράνε τεράστιες πανοπλίες, ισχυριζόμενοι πως όλα είναι καλά γιατί βρήκαν την "ασπίδα" τους?
Και οι ασπίδες είναι σκουπίδια. Σκουπίδια που τους κρύβουν την ασχήμια. Τους καθιστούν τυφλούς.
Ανήμπορους να αντιδράσουν, να δουν με διαύγεια?
Ποιος είναι αυτός που θα τους συγχωρέσει, αν όχι εμείς οι ίδιοι, έτσι ώστε να συγχωρέσουν και οι ίδιοι τον εαυτό τους για την λάθος επιλογή...
Κανείς υπεύθυνος εκτός από εμάς τους ίδιους...
Εμείς έχουμε και θα έχουμε για πάντα την δύναμη να αλλάζουμε τον κόσμο...
ο κοσμος ειναι τελικα μια σχετικη εννοια. Εναν κοσμο σιγουρα μπορουμε να τον αλλαξει ο καθενας. Αν βεβαια η αλλαγη του κοσμου του ενος συμπιπτει με την αλλαγη του κοσμου του αλλου, τοτε μιλαμε για το κοινο καλο και την πραγματικη αλλαγη του κοσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχει διαθεση για κατι τετοιο στην εγωκεντρικη κοσμογονια του σημερα; Αναρωτιεμαι :[
yannidaki,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, ο κόσμος είναι μια σχετική έννοια και ναι αυτή τη σχετική έννοια μπορούμε να την αλλάξουμε. Και ας μην ξεχνάμε, υπάρχει και η όμορφη πλευρά του κόσμου αυτού.
Το θέμα - κατά την άποψή μου πάντα - είναι να φέρουμε στο φως την σκιά μας. Εκεί κρύβεται το μυστικό... Εκτός από την υποκειμενική πραγματικότητα του καθενός, υπάρχει και η συλλογική - γι'αυτό άλλωστε περνάμε σαν πλανήτης στο σύνολό του, δύσκολα αυτή τη περίοδο (η οποία λειτουργεί μεταμορφωτικά).
Ο εγωκεντρισμός είναι κάτι που αργοπεθαίνει και θα δώσει - ήδη πραγματοποιείται η μετάβαση - την θέση του στην ανιδιοτελή συλλογικότητα και το ''ξύπνημα'' των συνειδήσεων ακριβώς εκεί στοχεύει!
Μία θερμή καλησπέρα :)
"καταχώρηση τσι μέρας" για την Τρίτη σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η καταχώρηση σου τούτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνωρίσματα :[
yannidaki, τι να πω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ, πολύ. Τιμή μου!
Πραγματικά :)
Καλώς-ορίσματα (πολλά) κι από μένα!