Αγάπη Πλημμυρίζει το Σύμπαν ...

Οι άνθρωποι είμαστε πολύ ευαίσθητα πλάσματα...

Η απόλυτη χειραγώγησή μας, βασίστηκε σ' αυτό.


Είμαστε όλοι μας φτιαγμένοι από θεϊκή ύλη, ικανοί για θαύματα και πλημμυρισμένοι από μεγαλείο Αγάπης.

Πληγωμένοι, λοιπόν, από τον υπέρτατο πόνο του διαχωρισμού μας, μαζέψαμε τα πέταλά μας και κλείσαμε σαν στρείδια...

Τώρα, υποφέροντας, μοιράζουμε - φοβούμενοι να μη μας κάνουν κι άλλο κακό - δηλητήριο...

Όμως, η ώρα που θα βιώσουμε ξανά την Απόλυτη Ενότητα, την Αγνή και Αληθινή Αγάπη, το Αιώνιο Φως, είναι ήδη εδώ...

Ορισμένοι από εμάς, καταφέραμε, κι αφήσαμε μια χαραμάδα για να μπαίνει το Φως ...
Για να μας δείχνει το δρόμο στα σκοτεινά...
Για να μας ζεσταίνει, όταν κρυώνουμε...
Για να μας δώσει δύναμη και ορμή να φέρουμε τον Παράδεισο πίσω...

Δεν πρόκειται για την ελπίδα.
Δεν πρόκειται για την επιθυμία.


Πρόκειται για την Γνώση πλέον, η οποία ήταν πάντοτε διαθέσιμη και πάντοτε μαζί μας.

Η Γνώση ότι είμαστε κομμάτια του Ενός.
Η Γνώση ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ευτυχία μας εδώ και τώρα...

Φως σε όλους μας.
Σε όλες τις καρδιές των Ανθρώπων για να λειτουργήσουν και πάλι.
Από την μία άκρη του Πλανήτη, στην άλλη.
Από τα βάθη του Σύμπαντος, προς όλες του τις Διαστάσεις.

Και να μην ξεχνάμε ... οι δύσκολες στιγμές, έρχονται πάντα για να βρούμε ξανά τον δρόμο μας, απ' την αρχή.

Σας αγαπώ όλους πολύ.

white