Δεν μπορουμε να ενεργουμε με αγαπη οταν ενδυναμωνουμε την ιδεα του φοβου.

 Στον πολιτισμο μας διακοσμουμε τους φοβους μας με τελετουργιες κι επειτα εξαπαταμε τον εαυτο μας θεωρωντας τις τελετουργιες αυτες ως εκφρασεις αγαπης. Αποδυναμωνουμε την προσευχη οταν την χρησιμοποιουμε για προστασια, γιατι απο τι προσπαθουμε να προστατευθουμε με την προσευχη και τις αλλες τελετουργιες? 

Απο τιποτε περισσοτερο παρα απο την αμορφη φυση των φοβων μας - απλως επειδη πιστεψαμε στην ιδεα του κακου. Και δεν μπορουμε να αναγνωρισουμε οτι το κακο ηταν μοναχα μια ψευδαισθηση.
Ξοδευουμε τοσο πολυ χρονο για να προστατευθουμε απο κατι που δεν υπαρχει, που δεν ειναι καθολου μυστηριο οτι μας απομενει τοσο λιγος χρονος για οτι υπαρχει.

Καθως η εστιαση μας δημιουργει απατηλες παρουσιες του κακου - που με τη σειρα τους απαιτουν μεγαλυτερη εστιαση - τα συστηματα πεποιθησεων μας γινονται αυτοενδυναμουμενα. Συχνα δεν αντιλαμβανομαστε οτι κατευθυνομαστε προς τα εκει οπου στρεφουμε την εστιαση μας. 

Πιστευετε αληθεια οτι αν κουνησετε ενα μπουκετο λουλουδια σ'ενα φαντασμα, αυτο θα γυρισει και θα φυγει απο τη ζωη σας ουρλιαζοντας? Ισως. Μοναχα ομως αν ειναι αλλεργικο στη γυρη. Αν καποιο φαντασμα περιφερεται καπου, δεν ειναι εξ αιτιας σας. Εχει τους δικους του λογους, το δικο του σκοπο που δεν ολοκληρωσε τον κυκλο του.

Οσο για το τιναγμα της αρνητικης ενεργειας  απο τα χερια σας στη λεκανη με το αλατισμενο νερο, μηπως προσπαθειτε να την πνιξετε? Αυτο θα γινοταν μονο αν προερχοταν απο ενα συμπαν καθαρου νερου.

Το βασικο προβλημα μ'αυτες τις τελετουργιες προστασιας, ειναι πως οταν κανετε κατι σχεδιασμενο για να σας προστατευσει, λετε στον εαυτο σας οτι υπαρχει κατι που φοβαστε, [...].

Δεν ειναι το Τι κανετε, ειναι το Γιατι το κανετε

Το να λετε προσευχες προετοιμαζοντας τον εαυτο σας για κατι ειναι πνευματικη χειραγωγηση. Ακριβως οπως θα καταλαβαινατε απο το παιδι η το συζυγο σας, αν για να σας ζητησουν κατι ξεκιναγαν καθε φορα λεγοντας  <<σ'αγαπω>>, ετσι ξερετε οτι μια προσευχη πριν απο μια θεραπευτικη συνεδρια ειναι απλως οτι εσεις ζητατε κατι απο το Θεο, ειτε για εσας ειτε για καποιον αλλο.

Αντι να ζητατε κατι προσφερετε κατι. Μπορειτε να αρχισετε προσφεροντας ενα ευχαριστω. Λεω μια προσευχη ευχαριστιας καθε πρωι γιατι ειμαι ευγνωμων για οτι εχω. Και επειτα αισθανομαι τελεια σ'αυτη τη κατασταση ευχαριστιας και συνεχιζω τη μερα μου κανοντας οτι κανω συνηθως, χωρις να αισθανθω την αναγκη να ζητησω ειδικη προστασια η ειδικη μεταχειρηση.

Ποια ειναι η διαφορα μεταξυ μιας προσευχης ευχαριστιας και μιας προσευχης παρακλησης? Πρωτα απ'ολα οι προσευχες παρακλησης οδηγουν σε περισσοτερες προσευχες παρακλησης. Οι προσευχες προστασιας κρατουν την προσοχη σας εστιασμενη στο φοβο και οδηγουν σε περισσοτερες προσευχες προστασιας. [...] 

Πως απαλασσεστε απ'ολους τους φοβους? Πρωτον με το να τους αναγνωρισετε. Το φως της αναγνωρισης διαλυει το σκοταδι χωρις να χρεαστει να κανετε τιποτε περισσοτερο απο το να μεινετε συνειδητοι.Πως θα επιταχυνετε τη διαδικασια? Ειναι απλο. Καθε φορα που εμφανιζεται ενας φοβος, πηγαινετε απανω του.  Αν φοβαστε να κανετε κατι χωρις να φορατε το π.χ. μωβ πουκαμισο σας, συνειδητα μην φορεσετε τιποτα μωβ εκεινη την ημερα. Αν πιασετε τον εαυτο σας να βαζει στην τσεπη τον αγαπημενο σας κρυσταλλο γιατι αισθανεστε οτι  θα σας βοηθησει με καποιο τροπο, εκεινη την ημερα βγαλτε τον και αφηστε τον στο σπιτι. Μπορειτε παντα να βαλετε το μωβ πουκαμισο η τον κρυσταλλο στη τσεπη σας καποια αλλη μερα, αλλα η δυναμη που επανακτατε καθε φορα που αφηνετε την προσκολληση σας στο φοβο σας φερνει τοσο πολυ κοντα στο στοχο σας να ελευθερωθειτε, να αποβαλλετε την ψευδαισθηση του διαχωρισμου και να ζειτε σε απειρη ενοτητα. [...]

Δεν χρειαζετε να εγκαταλειψετε ολους τους φοβους σας για να ειστε ετοιμοι να βιωσετε την αγαπη. Μπορειτε να παρετε τους φοβους σας στην αγγαλια σας και να τους φερετε μαζι στην αγαπη. Γιατι μολις πατησετε στην αγαπη, ο φοβος αποκαλυπτεται σαν την ψευδαισθηση που παντα ηταν και το μονο που παραμενει ειναι η αγαπη.

απο το βιβλιο ''The Reconnection'', ''Η Επανασυνδεση'', του Δρ. Ερικ Περλ